پمپ تصفیه استخر مهمترین بخش سیستم تصفیه استخر به شمار می رود. اما متأسفانه در بسیاری از مواقع از توجه به نکات مهم و در عین حال ساده انتخاب و نگهداری از آن غفلت می شود تا زمانی که پمپ به مشکل بخورد!
اشتباهات زیادی در نگهداری از پمپ های استخر ممکن است اتفاق بیفتد. اما در این مقاله به پنج اشتباه بزرگ و مهم که بسادگی قابل پیشگیری هستند، پرداخته شده و توضیحات مفیدی در خصوص آنها ارائه می شود.
پمپ های استخری استاندارد در بدنه خود دارای استرینر (Strainer) یا موگیر هستند. حتی در پمپ های چدنی که در حالت عادی فاقد موگیر هستند، استرینر می بایست بصورت جداگانه قبل از نازل مکش پمپ بسته شود. داخل موگیر پمپ سبدی قرار دارد تا با گرفتن موی شناگران، ذرات بزرگ، آشغال و برگ ها، از ورود آنها به پمپ جلوگیری نماید.
تمیز کردن سبد موگیر پمپ از ساده ترین و مهمترین کارهای نگهداری پمپ استخر است. در غیر اینصورت با تجمع تدریجی آشغال های داخل موگیر، جریان آب وروی به پمپ کاهش پیدا کرده و به تبع آن، با ضعیف شدن تصفیه استخر مشکلاتی از قبیل کدر شدن آب و یا رشد جلبک در سطوح استخر اتفاق خواهد افتاد.
بنابراین توصیه می شود که سبد استرینر پمپ تصفیه استخر حداقل هفته ای یکبار تمیز شود. البته تعداد دفعات تمیز کردن موگیر پمپ در فصول بهار و پاییز به دلیل افزایش ورود مواد خارجی از جمله برگ به استخر می تواند بیشتر از هفته ای یکبار باشد.
برخی افراد برای صرفه جویی در مصرف برق پمپ، متحمل هزینه های بالاتری در آینده برای نگهداری استخر خود می شوند! برای رعایت بهداشت و نیز حفظ کیفیت آب، لازمست تا کل آب استخر روزی حداقل یکبار از داخل فیلتر استخر عبور کرده و تصفیه شود. بسته به حجم استخر و سرپوشیده یا سرباز بودن آن، زمان یک بار گردش آب از مدار تصفیه استخر بین 4 تا 8 ساعت تعیین می شود.
در صورتی که پمپ استخر کمتر از ساعات لازم برای تصفیه یک بار آب استخر در روز روشن باشد، به تدریج با مشکلاتی مانند افزایش آلودگی، کدورت آب و جلبک مواجه شده و هزینه بیشتری برای نگهداری و مواد شیمیایی استخر لازم خواهد بود.
از طرف دیگر، زیاد و یا دائم روشن بودن پمپ استخر نیز باعث هدر رفت انرژی و هزینه و همینطور وارد شدن فشار زیاد به پمپ می شود. البته این کار ممکن است بنا به شرایطی و برای زمان موقت نیاز باشد. فشار زیاد روی پمپ باعث افزایش احتمال خرابی و یا نیاز به تعویض قطعات آن خواهد شد. ضمن اینکه سر و صدای بیشتری را نیز در طول روز می بایست تحمل کنید!
یک باور رایج اشتباه وجود دارد که تصور می شود هر چه توان پمپ استخر بالاتر باشد، تصفیه بهتر انجام می شود. این باور به دلایل زیر کاملاً مردود است:
- افزایش هزینه و مصرف انرژی
- کاهش عملکرد فیلتراسیون به دلیل عبور آب با فشار بالا از بستر سیلیس
- احتمال وارد شدن آسیب به بدنه فیلتر تصفیه
برعکس، گاهی پمپ کوچکتر از سایز مورد نیاز خود انتخاب می شود. انتخاب پمپ کوچک باعث افزایش زمان گردش آب و افت کیفیت تصفیه استخر و کدر شدن آب استخر خواهد شد. این مشکل زمانی جدی تر خواهد شد که تجهیزات دیگری مانند آبنمای استخر هم در مسیر آب برگشتی از تصفیه خانه وجود داشته باشد.
بنابراین انتخاب و تعیین سایز مناسب پمپ استخر از مهمترین کارهایی است که در طراحی سیستم تصفیه استخر می بایست صورت گیرد. دو پارامتر ظرفیت آبدهی و ارتفاع (هد) مورد نیاز پمپ برای تصفیه استخر تعیین کننده سایز مناسب پمپ هستند. نرخ گردش آب در استخرهای خانگی با توجه به میزان استفاده و یا سرپوشیده و سرباز بودن استخر بین 4 تا 8 ساعت می باشد. ارتفاع مورد نیاز هم بسته به نوع تجهیزات و فواصل آنها از استخر قابل محاسبه و تحمین است.
بسیاری از پمپ های استخری خود مکش (Self-prime) هستند. اما این به این معنی نیست که این پمپ ها می توانند بدون آب و در حالت خشک کار کنند. نکته مهمی که در راه اندازی پمپ های استخر می بایست به آن توجه داشت این است که پمپ در زمان راه اندازی باید پر از آب باشد. معنی "خودمکش" بودن این است که پمپ توانایی این را دارد که در صورت وجود آب در پمپ، بعد از راه اندازی مقدار هوای محدود موجود در خود را خارج کند. اما باید بخش بیشتر پمپ در زمان راه اندازی حاوی آب باشد.
پمپ هایی که در تصفیه خانه پایین تر از سطح آب قرار دارند، با توجه به اینکه همیشه ستون آب بالای آنها وجود دارد، معمولاً مشکلی از این جهت در راه اندازی ندارند. اما پمپ هایی که روی زمین و هم سطح و یالاتر از استخر قرار دارند، همواره می بایست در زمان راه اندازی مقداری آب به آنها اضافه شود تا مشکلی در عملکرد آنها به وجود نیاید.
یکی دیگر از ملاحظاتی که برای پیشگیری از خشک کار کردن پمپ، دقت به سطح آب جلوی اسکیمر استخر است. آب سطح استخر هیچوقت نباید از نیمه ارتفاع اسکیمر پایین تر باشد. اگر سطح آب استخر پایین تر از این حد باشد، احتمال ورود هوا به پمپ و مشکلات ناشی از آن بسیار زیاد خواهد شد. کمترین صدمه ای که ورود هوا به پمپ وارد می کند، آسیب سیل مکانیکی (Mechanical Seal) که مانع نفوذ آب به الکتروموتور پمپ است، خواهد بود.
کارکردن پمپ در حالت خشک باعث افزایش حرارت خود پمپ و آب داخل آن می شود. این افزایش باعث آب شدن بخش های پلاستیکی پمپ می شود. بخش الکتروموتور پمپ معمولاً بدلیل داشتن سنسور و محافظ افزایش دما احتمالاً صدمه نبیند. اما بخشی از پمپ که با آب تماس دارد، آسیب جدی خواهد دید. توصیه می شود حتی اگر پمپ مدتی بدون آب کار کرد و ظاهراً سالم ماند، مکانیکال سیل پمپ حتماً تعویض شود.
عموماً خرابی بخش الکتروموتور پمپ بیشتر از بخش هد پمپ که با آب در تماس است، اتفاق می افتد. لذا تعمیر و تعویض الکتروموتور پمپ، کاری نسبتاً متداول در تعمیرات پمپ های استخری به شمار می رود. حدود قیمت یک الکتروموتور شاید نصف هزینه یک پمپ کامل باشد. بنابراین در صورت رفع خرابی پمپ با تعویض تنها الکتروموتور، در بسیاری از موارد یک گزینه با صرفه اقتصادی محسوب می شود.
اما اشتباه بزرگی که در زمان تعویض الکتروموتور اتفاق می افتد، عدم استفاده از یک مکانیکال سیل جدید در پمپ است. مکانیکال سیل نقش بسیار مهمی برای جلوگیری از ورود آب به الکتروموتور و پیشگیری از خرابی آن دارد. ممکن است تصور شود که در زمان تعویض الکتروموتور کیفیت مکانیکال سیل قبلی خوب بوده و نیاز به تعویض ندارد. اما باید توجه داشت که مکانیکال سیل استفاده شده و قدیمی, علیرغم ظاهر احتمالی مناسب، مستعمل بوده و ممکن است با بسته شدن الکتروموتور جدید، آب بندی کاملاً مناسبی نداشته باشد. در این صورت، آب وارد بخش الکتروموتور شده و متأسفانه هزینه انجام شده برای تعویض الکتروموتور باز هم از بین خواهد رفت!
بنابراین در زمان تعویض الکتروموتور حتماً از یک مکانیکال سیل جدید در پمپ استفاده کنید. هزینه کردن برای خرید یک مکانیکال سیل نو برای پمپ، باعث حفاظت و افزایش عمر الکتروموتور جدید خواهد شد.
نظرات