روش های مختلف کلرزنی استخر بصورت کامل در فیلم زیر توضیح داده شده است:
کلرهای جامد معمولاً به دو صورت پودر و قرص در ضدعفونی استخرها مورد استفاده قرار می گیرند:
پودر کلر معمولاً ابتدا در مقداری آب حل شده و بصورت دستی و یا توسط پمپ تزریق وارد استخر می شود. پودر کلر معمولاً با دو فرمول شیمیایی زیر تولید و استفاده می شوند:
هیپو کلریت کلسیم با فرمول شیمیایی Ca(ClO)2 با خلوص حدود 65% تا 70% می باشد.
استفاده منظم از این نوع کلر جامد، باعث افزایش تدریجی سختی کلسیمی در آب استخر و به تبع آن ایجاد رسوب روی سطوح، تجهیزات و یا حتی داخل فیلتر استخر می شود. لذا باید سختی آب در بازه های زمانی مشخص اندازه گیری و با روشهای مناسب تنظیم شود.
این مواد، ترکیبی از کلر و اسید سیانوریک هستند که باعث افزایش ماندگاری کلر در استخرهای روباز و در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید می شوند. "دی کلر" (Dichlor) با نام شیمیایی "دی کلرو ایزوسیانورات" معمولاً بصورت پودر گرانول با درصد خلوص حدود 60% وجود دارد که بسرعت در آب حل می شود.
مزیت دیگر استفاده از دی کلر، خنثی بودن آن بوده و با اضافه کردن آن به استخر، pH آب تغییر زیادی نخواهد کرد.
با انحلال دی کلر در آب استخر، اسید هیپوکلرو (کلر آزاد) و اسید سیانوریک تولید می شوند. مقدار اسید سیانوریک می بایست کنترل شود. چرا که با گذشت زمان و اضافه شدن غلظت این ماده، اثربخشی کلر از بین می رود و حتی با افزودن کلر جدید، ضدعفونی آب انجام نخواهد شد.
قرص های کلر معمولاً از نوع "تری کلر" (Trichlor) با فرمول شیمیایی "تری کلرو ایزوسیانوریک" و با درصد خلوص حدود 90% تولید می شوند. سرعت حلالیت کم قرص کلر نسبت به پودر کلر، یک مزیت هم برای استفاده از ماده در ضدعفونی استخر و جکوزی ها بشمار می رود.
مقدار pH قرص تری کلر حدود 3 می باشد. لذا استفاده از مواد شیمیایی تنظیم کننده pH و یا موادی از جمله کربنات سدیم در صورت استفاده از تری کلر بسیار مهم است.
این ماده نیز مانند دی کلر باعث تولید اسید هیپوکلرو و اسید سیانوریک در آب استخر شده و همان ملاحظات در خصوص پایش غلطت اسید سیانوریک در این مورد هم صدق می کند.
بر اساس استاندارد EN 16713 اروپا، مقدار کلر آزاد موجود در استخرهای خانگی در صورت استفاده از "هیپوکلریت سدیم" و یا "هیپوکلریت کلسیم" در بازه 1.5 - 0.3 ppm و در صورت استفاده از "دی کلر" و "تری کلر" در بازه 3.0 - 1.0 ppm می بایست قرار داشته باشد. در استخرهای عمومی و بر اساس استاندارد ملی ایران، استفاده از کلرهای حاوی اسید سیانوریک ممنوع بوده و در تمامی شرایط، میزان کلر آزاد استخر می بایست در بازه 3.0 - 1.0 ppm قرار داشته باشد.
باید به این نکته توجه داشت که میزان کلر آزاد موجود در استخر در صورت استفاده از "دی کلر" و "تری کلر" می بایست بالاتر از زمانی باشد که از "هیپوکلریت سدیم" و یا "هیپوکلریت کلسیم" استفاده می شود. این موضوع به دلیل افزایش تدریجی غلظت اسید سیانوریک در آب و به تبع آن کاهش اثربخشی کلر می باشد.
