کلر (Cl) در آب آشامیدنی در ترکیب های شیمیایی مختلفی مانند Cl2، HOCl، OCl-، NH2Cl و ClO2 می تواند وجود داشته باشد. از آنجائیکه این ماده یک اکسید کننده و ضدعفونی کننده قوی است، از اصلی ترین موادی است که برای ضدعفونی آب شهری استفاده می شود. اما باید به مضرات وجود بیش از اندازه این ماده در آب منزل توجه خاصی نمود. وجود این ماده به مقدار بسیار زیاد در آب حتی از بوی شبیه وایتکس آب قابل تشخیص است. این ماده از جمله موادی است که در دسته بندی آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا، در دسته مواد با خطر بالا قرار گرفته است.
کلر یکی از شایعترین دلایل بوی نامطبوع آب آشامیدنی است که لازم است توسط دستگاه‌های تصفیه مناسب، در حد مجاز قرار گیرد. تأثیر منفی کلر بر روی سلامتی انسان، عمدتاً از طریق محصولات جانبی واکنش کلر با آب در زمان ضدعفونی از جمله TTHM، HAA5 و ... می باشد. اثرات مضر کلر در صورت مصرف بالاتر از حد مجاز در بسیاری از مراجع علمی بررسی و اعلام شده که به نمونه هایی از آن می توان اشاره نمود:
- سوزش چشم و بینی
- کم خونی
- ناراحتی در شکم
- تأثیر عصبی منفی روی نوزادان، کودکان و خانم های باردار
- تشدید بیماری های تنفسی
نکته مهم دیگر این است که با توجه به تبخیر کلر در دمای بالای آب، مقدار آن در زمان گرفتن دوش در هوا بیشتر شده و مخصوصاً برای کودکان می تواند بسیار مضر باشد. هرچند برای افراد بالغ نیز خطراتی را در برخواهد داشت.
